Losy głuchych w starożytności i średniowieczu

STAROŻYTNOŚĆ:

Egipt i Persja:
-podziw i nakaz miłości
-brak opieki i troski
-głuchota darem bogów

Mojżesz:
-zaleca litość i miłosierdzie w stosunku do głuchych

Grecja:

1. Likurg:
-brak litości
-nakazuje usuwać życie głuchych( topić, zrzucać z góry)

2. Arystoteles:
-rozwój umysłowy bez opanowania mowy jest niemożliwy
- zakaz karmienia i utrzymywania głuchych przy życiu

Rzym:
-głusi mają niektóre uprawnienia obywatelskie ( mogą być spadkobiercami, jednak im samym nie wolno sporządzać testamentów).
- głusi niewolnicy nie mają żadnych praw

Wczesne chrześcijaństwo:
- w czasie prześladowań zalecano litość wobec głuchych
- ustabilizowanie się wpływów politycznych ,zmiana poglądów na osoby głuche
- św. Augustyn-twierdził, że głusi niezdolni są do przyjęcia religii chrześcijańskiej.

ŚREDNIOWIECZE

Justynian Wielki:
- uprawnienia głuchych zawarte w „Kodeksie Justyniana”:
a) prawo do dziedziczenia
b) prawo do korzystania z własności prywatnej
c) brak prawa do przekazywania własności
d)nie mogli brać udziału w życiu społecznym

Chrześcijańskie państwa Europy zachodniej:
-wiara i dążenie do wiecznego zbawienia
-rodzi się mistycyzm
-przyjęcie poglądów św. Augustyna (głusi niezdolni do wiary chrześcijańskiej co spowodowało wyobcowanie ze społeczeństwa)
-przesądy
a)opętanie przez diabła
b)tortury
c)palenie na stosie
d)głusi uważani za niebezpiecznych
e)głuchota wynikiem woli bożej i nie należy jej się przeciwstawiać
-zabraniano im nauki mówienia

CECHY WSPÓLNE TYCH DWÓCH EPOK:
-głusi odrębną grupą społeczną, z odmiennymi prawami i obowiązkami (które określały klasy posiadające władzę)
-warunki ich życia były gorsze od warunków ludzi słyszących