Diagnoza w pedagogice specjalnej

Termin "diagnoza” pochodzi z języka greckiego diagnosis i oznacza rozpoznanie, rozróżnienie. Diagnoza to rozpoznanie badanego stanu rzeczy przez zaliczenie go do znanego typu albo gatunku, przez przyczynowe i celowościowe wyjaśnieni tego stanu rzeczy, określenie jego fazy obecnej oraz przewidywanego dalszego rozwoju.

Diagnoza rozwinięta składa się z kilku powiązanych ze sobą faz:
- rozpoznania
- wyjaśnienia genezy (przyczyn)
- przewidywania dalszego rozwoju.

W pedagogice specjalnej diagnostyka ma na celu ustalenie u jednostek z odchyleniami od normy możliwości rozwoju, doboru środków i metod wspierających rozwój i kompensacyjnych, ustalenie skuteczności stosowanych metod rewalidacyjnych w zależności od upośledzenia.Rzetelną wiedzę o dzieciach dają wszechstronne badania prowadzone przez: pedagoga, psychologa, lekarza psychiatrę, neurologa.

Do badania upośledzenia umysłowego stosuje się 4 grupy testów psychologicznych:
- Inteligencji (słowny i bezsłowny)
- Osobowości
- Specyficznych uzdolnień
- Przystosowania społecznego

Żródło: http://www.dlastu.friko.pl/diagnoza_w_pedagogice_specjalnej.html